Op weg naar een… suikervrije generatie

Rookvrije generatie

Heb je ze al gezien? Die borden met de tekst ‘op weg naar een rookvrije generatie’?
Bij mij op de moestuin hangt zo’n bord. Ik vind het een prachtig streven! Hoe fijn zou het zijn als er geen sigaretten meer zouden bestaan? Als er geen kinderen meer zouden opgroeien in de rook van hun ouders’ verslaving. Ik stem voor. 

 

Maar ik zou ook heel graag een andere beweging zien.

Op weg naar een… suikervrije generatie

Man man man want dat is echt een ding. Van sigaretten weten we allemaal wel dat het ongezond is en dat we het niet zouden moeten doen, zeker niet waar kinderen bij zijn. En dan is het al moeilijk om te stoppen of daar rekening mee te houden. 

En van suiker hebben we toch ook allemaal wel begrepen dat het de oorzaak is van veel ellende? Veroudering, diabetes, PCOS, ontstekingen, overgewicht… 

Suiker zit overal in. We eten ook nog eens meer dan vroeger. En dat is te zien. Het zijn niet de vetten waar we zo voor moeten oppassen. Het is de suiker. Vroeger hebben ze nare spelletjes gespeeld om suiker uit het verdomhoekje te houden. Er gaat simpelweg te veel geld om. Vetten kregen de schuld van alle narigheid. Zodat ‘het volk’ maar niet minder suiker zou gaan eten.

Met als gevolg dat:

  • alle yoghurt met smaak barst van de suiker
  • alle ontbijtgranen vol zitten met suiker
  • vleeswaren, blikken, potten, sauzen, brood, crackers, nootjes, broodbeleg, repen, pakjes en zakjes allemaal suiker bevatten
  • er 30 verschillende namen voor suiker bestaan, zodat producenten het niet als eerste ingrediënt hoeven te noemen en we niet schrikken als we toevallig het etiket lezen.

Zo krijgen kinderen in hun normale voeding thuis (ontbijt, 10-uurtje, lunch, 4-uurtje, avondeten) al veel meer suiker binnen dan hun lichaam kan verwerken. 

Maar dan hebben we het nog niet gehad…

Bijzondere gebeurtenissen

Elke week is er wel minstens 1 traktatie op school
Op de sportclub
Er wordt gesnoept bij vriendjes (want ze hebben zo zoet gespeeld)
De ijsco komt langs met z’n herkenbare deuntje
Opa en oma vinden dat ze de kinderen best mogen verwennen met chocomel en eierkoeken op hun vaste oppasdag
Er is een verjaardagsfeestje
Er is een schoolreisje
Er is een juffendag
Je gaat eens naar een pretpark
Naar de bioscoop
Op vakantie
Kerstdiner
Paasontbijt
Nationaal schoolontbijt
Carnaval

En… hoe vaak komt het voor dat bij bovenstaande gebeurtenissen komkommertjes, snoeptomaatjes en water op het menu staan? 

Groenten is niet ‘verwennen’

Water is niet ‘lekker’. Daar kun je niet mee aan komen toch? Wordt geen kind blij van. 

Duh.

Lekkers

Dus is het elke dag feest. En waag het eens er wat van te zeggen. Iedereen vindt dat hij of zij recht heeft om op dat moment op iets ‘lekkers’ te trakteren. Kun je mee scoren. Bij het woord trakteren denken we ook alleen nog maar aan zoetigheid, of niet? Je had de kinderen in de klas van mijn oudste eens moeten zien toen we jaren geleden hadden bedacht om op doosjes stoepkrijt te trakteren. ‘En waar is het lekkers?’ … 

Ik vind het zorgelijk. 

Als je gezond de dag door wilt komen tijdens een dagje op stap, moet je echt zelf voor de catering zorgen. Geen plek waar je een gezonde keuze hebt. In het tankstation niet, in pretparken niet, in de bioscoop niet, langs de weg niet (ik wacht nog steeds op een levensgrote krop sla naast die grote gele M). Nergens kun je kiezen voor iets wat gezond én kindvriendelijk is. En dus sleep ik altijd een grote tas mee vol met groente, flessen water, humus, haverkoek, stukjes appel en een zakje abrikozen. En dus ben ik altijd de heks die op al die plekken ‘nee’ moet zeggen. Ze krijgen heus wel eens een ijsje hoor. Deze zomer veeeeeel meer dan ik eigenlijk zou willen. Maar je kunt nu eenmaal niet altijd een heks zijn :).

Mijn oudste begint het wel te begrijpen. Hij zei laatst: ‘Mam, ik vond altijd dat andere kinderen zo verwend werden. Maar ik snap nu dat jij ons verwent omdat je zo goed voor ons zorgt.’ 

(Jaja ik vond het ook bijna zorgelijk dat hij dit zei. Maar deze knul houdt van eten. Al het eten. En staat ook heus vooraan als er ijsjes worden uitgedeeld.)

Maar even serieus. Verschrikkelijk vind ik het. We lopen echt zo achter de feiten aan! De cijfers met ‘welvaartziekten’ zijn toch duidelijk zou je zeggen. En wat de boosdoener is intussen toch ook. Maar de voedingsindustrie is blijkbaar niet aan te pakken. Of willen ze dat niet… Waar stroomt dat geld eigenlijk allemaal naartoe?

Oplossing

Het zou toch makkelijk moeten kunnen.

  • Duidelijkere en strengere regels voor de etiketten. Zodat je niet je leesbril nodig hebt als je al verzint dat je de ingrediënten wilt bekijken voor je het in je karretje legt. Zodat producenten niet meer mogen schreeuwen dat er minder suiker in zit terwijl er dan een vrachtwagen vol zoetstoffen is toegevoegd. Blijkbaar is het heel goed mogelijk om strenge regels de wereld in te sturen als het gaat over homeopathie en complementaire zorg, maar richting de voedingsindustrie is dat ineens een probleem. 
  • Verplicht (en niet als keuzevak) meer aandacht voor voeding bij artsen in opleiding. En alle bestaande artsen bijscholen.
  • Gezonde voeding goedkoper maken, ongezonde voeding duurder maken. De overheid wil toch ook een gezonde bevolking? Oh nee… er gaat ook heel veel geld om in de farmaceutische industrie… zieke mensen hebben medicijnen nodig en dat levert geld op. Nog een probleem om te tackelen.
  • Meer en eerlijke informatieverstrekking over wat wel en niet gezond voor je is, zodat mensen zelf betere keuzes kunnen maken. Ik weet zeker dat er heel veel mensen zijn die denken dat ze goed bezig zijn en geen idee hebben hoeveel suiker (en andere troep) ze dagelijks naar binnen werken. 
  • Enorme omslag op plekken waar veel kinderen komen, zoals sportkantine, bioscoop, pretpark, wegrestaurant, zodat het aanbod vooral groente, fruit en onbewerkte noten is. Als dat is wat er is, en de vergelijking met wat er nu in de schappen ligt is er niet meer, en kinderen groeien op met dit soort gezonde tussendoortjes, zie ik geen problemen. Maar ook hier zie je het al voor je: daar is veel minder geld op te verdienen. De marge is veel kleiner en de dooreetfactor valt weg. Zie je een kind al zo’n enorme XL bak tomaatjes opeten? Waar nu de popcorn in zit? Een bakje tomaatjes en een handje nootjes en het heeft genoeg. 
  • Dan kunnen we daarna doorsteken naar de oudere kinderen, de middelbare scholieren. Die allemaal een supermarkt of frietkot om de hoek hebben en in hun pauze dus hun meegebrachte lunch kiepen en zich tegoed doen aan roze koeken, saucijzenbroodjes en zakken chips en energiedrankjes. Dagelijks. 

Hoezo beweegprogramma’s voor kinderen als je niet eerst deze shit aanpakt? 

Ik ben voor een campagne met de naam ‘op weg naar een suikervrije generatie’.
Who’s with me?

Vitaliteitscentrum Utrecht